دیوارهای برشی، عناصر سازه‌ای هستند که برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی طراحی شده‌اند. برای دیوارهای نازک (ضعیف) که تغییر شکل خمشی در آنها بالا است، دیوارهای برشی در برابر بارهای ناشی از کنش تیر کنسول مقاومت می‌کنند و برای دیوارهای کوتاه که تغییر شکل برشی در آنها زیاد است، دیوارهای برشی در برابر بار ناشی از کنش خرپا مقاومت می‌کند. این دیوارها دارای اهمیت زیاد در مناطقی با فعالیت‌های زمین لرزه‌ای بالا هستند زیرا در طول زمین لرزه، نیروی برشی بر روی سازه‌ها، افزایش می‌یابد. زمانی که یک ساختمان، دارای یک طبقه بدون دیوارهای برشی باشد و یا قرار گیری دیوراهای برشی به صورت نامناسب انجام شده باشند، با عنوان طبقه نرم ساختمان شناخته می‌شود. این عناصر سازه‌ای (دیوراهای برشی) می‌توانند قدرت کافی و صلبیت (سختی) مناسبی برای کنترل جابجایی‌های جانبی فراهم سازند. دیوارهای برشی معمولاً به صورت منظمی در پلان قرار داده می‌شوند تا اثرات پیچش در هر یک از طبقات را خنثی نمایند. قدرت یک دیوار بستگی به موارد زیر دارد: قدرت زیرکار (غلاف)، نوع، اندازه و فضای اتصالات دهنده‌ها (بست ها)، نسبت عرض پانل و قدرت زائده‌های به کار رفته در میلگردها. دیوارهای برشی که با استفاده از بازشو ها سوراخ شده‌اند، دیوارهای کوپل نامیده می‌شوند. این دیوراها برای اثرات برشی و خمشی طراحی شده‌اند. بازشو ها برای سازه‌هایی استفاده می‌شوند که باید دارای پنجره و یا در باشند. در این مقاله دو نوع مختلف از بازشو ها مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. نتایج سه ساختمان با دیوراهای برشی کوپل، دیواهای برشی مستطیلی و دیوراهای برشی مربعی با یکدیگر مقایسه شده‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که بازشو ظرفیت حمل بارهای جانبی دیوراهای برشی پنل ها را کاهش می‌دهند. در حالت کلی بررسی ویژگی‌های رفتاری و کارایی (عملکرد) دیوارهای برشی و پنل های دارای بازشوند نشان می‌دهد که ظرفیت حمل بارهای جانبی در آنها کاهش یافته است.

Comparing Effects of Openings in Concrete Shear Walls under Near-Fault Ground Motions

• قبلی
• بعدی